उ मरेन छ !
-भीमसेन सापकोटा,
उसैले बोकेर काँध खियाएको ,
ढुँङगा, माटो, निदाल र चिरपट
उसैका लागी काल बने ।
भग्नाबशेषमा उ पुरियो,
उसका सपनाहरु पुरिए ।
जवाफदेहिता,
जिम्मेवारी,
यात्रा र लामो थकान मरे ।
तर मरेका खबर छापिएर
पनि, उ मरेन छ ।
कहिले काँखे छोराको पेटमा
भोक भएर बाँच्यो ।
कहिले जवान छोरीको
ईच्छाहरुमा मरुभुमी बनेर वाँच्यो ।
कहिले आफनै अर्धाङिनीको आङ्गमा
छटपटी बनेर बाँच्यो ।
खेत र आलीहरुमा,
नसप्रिएको बाली बनेर बाँच्यो उ
आहत र राहतको भीखले
उसको चिता जल्यो ।
उ मरेको घोषणामा
वियोगको व्यवसाय गर्नेहरुको
खेती सप्रियो ।
दुनियाँले पत्तै पाएन उद्दारकर्मीले
अठोटनै गरेन ।
तर आश्चर्य ,
उसको चिता जलेर पनि उ भस्म भएन छ ।
उसको चिताग्नीले
बाँच्ने हरुकै जीन्दगी दनदनी सल्काएर .उ मरेर पनि बांचि रहेछ।
महाभुकम्पको भग्नाबशेष भित्र मिचिएर पनि मरेन छ
।
No comments:
Post a Comment